İsimler Sözlüğü 133.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

DEVAN: (Fars.)

Er. 1. Koşan, seğirten, hızlı yürüyen. 2. Koşmak. Süratle, hızla gitmek.

DEVLEDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin mutluluğu, uğuru, büyüklüğü. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

DEVLET: (Ar.)

- Bir hükümet dairesinde teşkilatlandırılmış olan siyasi topluluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Devlet Giray: Kırım hanı (1530-1577). Mübarek Girayın oğlu.

DEVLETŞAH: (Fars.)

Er. - XV. yy. yetişen en tanınmış İran edebiyatçısı.

DEVRAN: (Ar.)

Er. 1. Dünya, felek. 2. Zaman. 3. Talih, yazgı.

DEVRİM: (Tür.)

Er. 1. Hareket halinde bir şeyin bir eğri çizerek dönmesi, devretmesi. 2. Köklü değişiklik, inkılap. 3. Eski olduğu fark edileni yıkıp yerine yeni olduğu farz edileni koymak. 4. İhtilal.

DİBA: (Fars.)

Ka. 1. Alacalı ipek kumaş. 2. Atlas.

DİBACE: (Fars.)

Ka. 1. Kitabın başlangıç kısmı, önsöz. 2. Kitapların süslü sayfaları.

DİCLE: (Tür.)

- Yakındoğunun Türkiyeden doğan ve Mezopotamyadan Basra Körfezine dökülen nehirlerden biri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

DİCLEHAN: (Tür.)

Er. - Diclenin hükümdarı.

DİDAR: (Fars.)

Ka. 1. Yüz, çehre. 2. Görme, görüşme. 3. Görüş kuvveti. 4. Açık meydanda.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA