İsimler Sözlüğü

DOĞANBEY: (Tür.)

Er. - Doğan gibi atik ve cesur bey. Doğan bey: Niğbolu kalesini haçlılara karşı koruyan Osmanlı beyi Yıldırım Bayezid dönemi.

DOĞANBİKE: (Tür.)

(bkz. Doğan).

DOĞANER: (Tür.)

Er. - Güçlü, kuvvetli, yiğit.

DOĞANGÜN: (Tür.)

Er. - Sabahın ilk ışıklan.

DOĞANHAN: (Tür.)

(bkz. Doğanbey).

DOĞANNUR: (Tür.)

Ka. - Nurun doğması.

DOĞANTEN: (Tür.)

Er. - Şafak vakti.

DOĞAY: (Tür.)

Er. - Ayın doğması.

DOĞU: (Tür.)

Er. 1. Doğma bölgesi. 2. Güneşin doğduğu yön, şark.

DOĞUHAN: (Tür.)

Er. - Doğu ülkesinin hükümdarı, hakimi.

DOĞUKAN: (Tür.)

Er. - (bkz.. Doğuhan).