İsimler Sözlüğü 427.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

RABIT: (Ar.)

Er. - Rabteden, bağlayan, birleştiren. Nefsini dünyadan menedip ahirete bağlamış olan.

RABITA: (Ar.)

Ka. 1. İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2. Münasebet, ilgi. 3. Bağlılık, mensub olma. 4. Sıra, tertip, usul, düzen.

RABİ: (Ar.)

Er. - Dördüncü.

RABİA: (Ar.)

Ka. 1. Dördüncü. Saatteki salisenin 2. Tanzimattan sonra memurlukta kolağası derecesinde bir rütbe. 3. Ünlü kadın mutasavvuf.

RABİH: (Ar.)

Er. - Yararlı, kazançlı, karlı.

RÂCİ: (Ar.)

1. Rica eden, yalvaran, dileyen. 2. Dönen, geri gelen. 3. Nis-bet ve ilgisi bulunan, dokunan.

RACİFE: (Ar.)

Ka. - Surun kıyamette bütün canlıları öldürecek olan ilk üflenişi.

RACİH: (Ar.)

Er. - Değerli, üstün. Fıkıhta: Delil ve Burhanların tercihinde delili öncelik kazanan taraf.

RACİYE: (Ar.)

Ka. 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.

RADİ: (Ar.)

Er. - Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren.

RADİFE: (Ar.)

Ka. - Kıyamette üfürülecek surun ikincisi

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA