İsimler Sözlüğü

REFET: (Ar.)

Er. - Acıma, merhamet etme, esirgeme. Kuran-ı Kerimde Nur suresi ayet 2 ve ve Hadid suresi 27. ayette geçmektedir.

REFETTİN: (Ar.)

Er. - (bkz. Rafeddin).

REFHAN: (Ar.)

Ka. - Varlık içinde yaşayan.

REFİ: (Ar.)

Er. - Yüksek, yüce, saygın.

REFİA: (Ar.)

Ka. - (bkz. Refı).

REFİG: (Ar.)

Er. - Bolluk ve rahat içinde geçinen.

REFİH: (Ar.)

Er. - (bkz. Refhan).

REFİHA: (Ar.)

Ka. - (bkz. Refih).

REFİK: (Ar.)

Er. 1. Arkadaş, yol arkadaşı, yoldaş. Muavin, yardımcı. 2. Koca. 3. Ortak. 4. Mesleğe yeni giren kimsenin rehber olarak tanıdığı kişi. Kuranda geçen bir isimdir.

REFİKA: (Ar.)

Ka. - Eş, kan, zevce.

REFREF: (Ar.)

1. İnce, yumuşak kumaş. 2. Kenar saçağı. 3. Döşek, döşeme, minder, yastık. 4. Kuşu çok olan çimenlik. 5. Dallan salkım salkım olan ağaç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.