İsimler Sözlüğü

RUHFEZA: (Tür.)

Ka. - Yükselen ruh, yüksek ruh.

RUHİ: (Ar.)

Er. - Ruhsal, ruhla ilgili.

RUHİDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin ruhu, özü. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

RUHİNUR: (f.a.i.)

Ka. - Nurlu, aydınlık yüzlü.

RUHİŞEN: (a.f.i.)

Ka. - Şen, neşeli, canlı kimse.

RUHİYE: ( Ar.)

Ka. - (bkz. Ruhi).

RUHNEVAZ: (Fars.)

Ka. 1. Ruh okşayan. 2. Türk müziğinde bir makam.

RUHSADE: (Fars.)

Ka. - Yanağını, yüzüne süren, yüzünü sürmüş.

RUHSAL: (Tür.)

Ka. - Ruhla ilgili olan, ruhi.

RUHSAR: (Fars.)

Ka. - Yanak. Yüz, çehre.

RUHSARE: (Fars.)

Ka. - (bkz. Ruhsar).