İsimler Sözlüğü

TACİR: (Ar.)

Er. - Ticareti meslek edinmiş olan,

TACİRE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Tacir).

TAÇKIN: (Tür.)

Er. - Gurur.

TAÇNUR: (Ar.)

Ka. - Işıktan nurdan taç.

TAFDİL: (Fars.)

- Birini diğerinden üstün tutma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TAFLAN: (Tür.)

- Gülgillerden kışın yaprağını dökmeyen bir bitki. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TAFRA: (Ar.)

Er. 1. Yukarıya sıçrama, atlama. 2. Yukarıdan atıp tutma, gururlu davranış. 3. İlmiyyede rütbe, derece alma.

TAFTE: (Fars.)

1. Bükülmüş, katlanmış. 2. Yanmış, yanık. 3. Aydınlık, parlak. 4. Üzgün, ciğeri yanmış, aşık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TAFTİN: (Ar.)

Er. - Akıl erdirme, anlama, tefhim.

TAĞALAP: (Tür.)

Er. - Dağ alp. Dağ gibi güçlü, gösterişli, heybetli yiğit.

TAĞAR: (Tür.)

Er. - Kapı, çanak, çömlek.