İsimler Sözlüğü

TARAVET: (Ar.)

Ka. - Güzellik, tazelik, genç.

TARDU: (Tür.)

- Armağan, hediye. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TARHAN: (Tür.)

1. Oğuzlarda demirci ve zanaatçı ustaları. 2. Esnaf temsilcileri. 3. Büyük toprak sahipleri, büyük tüccarlar. 4. Han ve komutan unvanı.

TARHUN: (Ar.)

- Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TÂRIK: (Ar.)

Er. - Sabah yıldızı, zühre, venüs, yol. Tarık b. Ziyad (Öl. Şam 720): Berberi asıllı İslam komutanı. Cebeli Tarıkı geçip İspanyayı fethetti. İslam egemenliğini sağlayıp Endülüs İslam Devletinin kurulmasını sağladı.

TARIM: (Tür.)

1. Göllere, kumluklara dökülen çay kollan. 2. Verim almak için toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü. 3. (Uygurcada) kadınlara verilen bir unvan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TARIMER: (Tür.)

Er. - Tarımla uğraşan kimse.

TARKAN: (Tür.)

Er. 1. İslamdan önce Türklerin kullandığı, vekil, vezir, bey gibi unvan. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.

TARİM: (Fars.)

Ka. 1. Çardak. Kubbe. 2. Gökyüzü.

TASVİR: (Ar.)

Ka. 1. Betimleme. 2. Resim.

TAŞAN: (Tür.)

- Coşkulu, taşkın. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.