İsimler Sözlüğü

TINAL: (Tür.)

Er. - Soluk al, yaşamını sürdür.

TINAZ: (Tür.)

Er. - Ot ya da saman yığını.

TIRAZ: (Ar.)

1. İpek ve sırma ile işleme. Elbiselere nakışla yapılan süs. 2. Üslup, tutulan yol. 3. Döviz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TİBET: (Tür.)

Er. - Çinin batısında bağımsız bir bölge.

TİCAN: (Ar.)

Ka. - Taçlar.

TİGİN: (Tür.)

Er. - (bkz. Tekin).

TİHAME: (Ar.)

- Mekke-i Mükerreme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TİLAL: (Ar.)

Er. - Tepeler.

TİLMAÇ: (Tür.)

Er. - Dilmaç, çevirmen.

TİMUÇİN: (Tür.)

Er. 1. Moğol imparatorluğunun kurucusu Cengizin asıl adı. 2. Katı, sağlam demir.

TİMUR: (Tür.)

Er. 1. Demir. 2. Türk- Moğol imparatoru.