İsimler Sözlüğü

UMAN: (Tür.)

Er. - Umudu olan, bekleyen, umutlu.

UMAR: (Tür.)

- Çare, çıkar yol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UMAY: (Tür.)

1. Orhun yazıtlarında geçen, çocukları ve hayvanları koruduğuna inanılan Tanrıça. 2. Devlet kuşu. - İsim olarak kullanılmaz.

UMMAN: (Ar.)

- Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UMRAN: (Ar.)

1. Bayındırlık, ma-murluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UMUR: (Tür.)

- Görgü, bilgi, deneyim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UMURAL: (Tür.)

Er. - Görgü, bilgi, deneyim kazan.

UMURALP: (Tür.)

Er. - Görgülü, bilgili, yiğit.

UMURBAY: (Tür.)

Er. - Görgülü, bilgili, saygın kişi.

UMURBEY: (Tür.)

Er. - Görgülü, bilgili, kişi.

UMUT: (Tür.)

- Ummaktan doğan, güven duygusu, ümit. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.