İsimler Sözlüğü

ÜSTÜNDAĞ: (Tür.)

Er. - Üstün dağ.

ÜSTÜNER: (Tür.)

Er. - Üsten - er.

ÜVEYS: (Ar.)

Er. - İsteyen, arzu eden.

ÜZER: (Tür.)

Er. 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. - Can sıkıcı, üzücü.

ÜZEYİR: (Ar.)

Er. - Kuran-ı Kerimde adı geçen, peygamber olup olmadığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi. Tevbe suresi 30. ayette ismi geçer.

ÜZÜM: (Tür.)

Ka. - Asmanın taze ya da kuru olarak yenen ve salkım durumunda bulunan meyvesi.

VABİL: (Ar.)

Er. - İri damlalı yağmur.

VABİLE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Vabil)

VACİB: (Ar.)

Er. 1. Dini (şeri) bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen. 2. Çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri. -Türk dil kuralına göre b/p olarak kullanılır.

VACİBE: (Ar.)

Ka. - Yapılması gerekli olan.

VACİD: (Ar.)

Er. - Yaratan, meydana çıkaran. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.