İsimler Sözlüğü

DAĞAŞAN: (Tür.)

Er. - Dağaşan.

DAĞDELEN: (Tür.)

Er. - (bkz. Dağaşan).

DAĞHAN: (Tür.)

- Eski Türklerde dağ tanrısı. - İsim olarak kullanılmaz.

DAĞTEKİN: (Tür.)

Er. - (bkz. Dağaşan).

DAHHAK: (Ar.)

Er. - Çok gülen, çok gülücü. - Daha çok lakab olarak kullanılır.

DAHİ: (Ar.)

Er. - Üstün zeka sahibi.

DAHİYE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Dahi).

DAİM: (Ar.)

Er. - Devamlı sürekli, her zaman.

DALAN: (Tür.)

Er. 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.

DALAY: (Tür.)

Ka. - Deniz.

DALAYER: (Tür.)

Er. - Deniz adamı.