İsimler Sözlüğü

ATIL: (Tür.)

Er. - Girişken ol, ilerlemek için çaba göster.

ATILAY: (Tür.)

Er. 1. Ünlü, namlı, şöhretli. 2. Atilladan sonra tahta geçen ünlü hükümdar.

ATILGAN: (Tür.)

Er. 1. Karşısına çıkabilecek engellerden ve tehlikelerden korkmadan her zaman ileriye atılan. 2. Karşı çıkan, çekinmesi olmayan, cüretkar. 3. Hevesli.

ATİLLA: (Tür.)

Er. 1. Büyük, ünlü. 2. Babacık. 3. Savaşçı, fatih. 4. Hun Türklerinin büyük imparatoru (400-453).

ATİYE: (Ar.)

Ka. 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.

ATKIN: (Tür.)

Er. - Atılmış. Kumaş dokumada kullanılan tabir.

ATLAN: (Tür.)

Er. - Ata bin.

ATLAS: (Tür.)

Er. 1. Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba. 2. Düz, havasız, tüysüz. 3. Büyük harita. 4. Atlas okyanusu. 5. Kuzey Afrikada Fas, Cezayiri geçerek Tunus Körfezine kadar uzanan sıradağlara verilen ad.

ATLIHAN: (Tür.)

Er. - Ata binmiş süvari. - Birleşik isim. Atlıhan: Alınca Hanın oğlu. Tatarın kutsal göbek soyundan sekizinci kuşak.

ATSAN: (Ar.)

Ka. - Susuz, susamış, teşne.

ATTAB: (Ar.)

- Yumuşak huylu. Sertlik yanlısı olmayan. Uyumlu. Attab b. Esid. Sahabeden. Mekke valiliği yapmıştır. Rasulullah tarafından atanmıştır.