İsimler Sözlüğü
ABDÜLKAYYUM: (Ar.)
Er. - Bu isim her şeyin bir varlık olarak durabilmesi için neye ihtiyacı varsa onu veren, gökleri, yeri ve her şeyi tutan, baki, kaim Allahın kulu. - Kayyum, Allahın isimlerindendi. (bkz. el-Kayyum).
ABDÜLKEBİR: (Ar.)
Er. - Kebirin, büyüklük ve Azamette eşsiz olan Allahın kulu. - Kebir; Allahın isimlerindendi. (bkz. el-Kebir).
ABDÜLKERİM: (Ar.)
Er. - Keremi bol, cömert olan Aziz ve Celil Allahın kulu. - Kerim; Allahın isimle -rindendir. (bkz. Kerim).
ABDÜLLATİF: (Ar.)
Er. - Latif, güzel, yumuşak, hoş, nazik olan bütün olayların ve eşyanın inceliklerini bilen Allahın kulu. - el-Latif; Allahın isimlerindendi. (bkz. Latif).
ABDÜLMACİD: (Ar.)
Er. - Kadru şanı büyük, cömertlik ve keremi bol olan, Allahın kulu. - Macid kelimesi, Allahın isimlerindendi. (bkz. el-Ma-cid).
ABDÜLMALİK: (Ar.)
Er. - Sahip olan, her şeyin mülkiyetinin sahibi olan Allahın kulu. - Malik; Allahın isimlerindendi. Abd takısı almadan kullanılmaz.
ABDÜLMECİD: (Ar.)
Er. - Şanı büyük ve yüksek olan, şan ve onur sahibi yüce Allahın kulu. - Mecid kelimesi Allahın 99 isminden biridir. Sultan Abdülmecid Han: 31. Osmanlı padişahı.
ABDU'L-MELİK: (Ar.)
Er. - Her şey üzerinde tasarruf ve hükmeden tek hükümdar Allahın kulu. el-Melik, Allahın isimlerindendir.
ABDÜLMENNAN: (Ar.)
Er. – Çok ihsan eden, ihsanı bol olan Allahın kulu. - Mennan kelimesi, Allahın sıfatlarındandır.
ABDÜLMESİH: (Ar.)
Er. - Hastalara şifa veren, mesih İsanın kulu.-(bkz. Mesih). İsim olarak kullanılmaz.
ABDÜLMETİN: (Ar.)
Er. - Metanetli, sağlam, dayanıklı olan Allahın kulu. - (bkz. Metin). Allahın isimlerin-dendir.
