İsimler Sözlüğü 633.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

YILDIRALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Yıldır).

YILDIRAN: (Tür.)

Er. - Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.

YILDIRAY: (Tür.)

Er. - Parlak, ışık saçan ay.

YILDIRIM: (Tür.)

Er. 1. Büyük ışık parlaması ve gök gürültüsüyle ortaya çıkan bulutlar arasında veya buluttan yere elektrik boşalması, saika. 2. Şiddetli, süratli, çabuk! Yıldırım harekatı. Ünlü Osmanlı padişahı: Yıldırım Bayezid.

YILDIZ: (Tür.)

Ka. 1. Geceleri gökte çıplak gözle ışıklı bir nokta olarak görülen gök cismi, necm, kevkeb, si-tare, ahter. 2. Bir noktadan çevreye beş veya daha fazla çıkıntısı olan köşeli. 3. Baht, talih. 4. Mesleğinde çok parlamış kimse ve daha çok parlamış kimse, sinema sanatçısı. 5. Kuzey (Denizcilikte).

YILDIZHAN: (Tür.)

Er. - Yıldızların hakanı.

YILHAN: (Tür.)

Er. - Yıl - han.

YILKAN: (Tür.)

Er. - Yıl - kan.

YILMA: (Tür.)

Er. - Vazgeçme, korkma, doğru yoldan yürümekten ayrılma, yılma.

YILMAZ: (Tür.)

Er. - Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.

YILŞEN: (Tür.)

Ka. - (bkz. Yıldanur).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA