İsimler Sözlüğü

ÇAĞA: (Tür.)

- Çocuk.

ÇAĞAÇAR: (Tür.)

Er. - Çağ açacak kimse.

ÇAĞAKAN: (Tür.)

Er. - Çağı yakalayan, çağdaş.

ÇAĞAN: (Tür.)

Er. - Bayram, şenlik.

ÇAĞANAK: (Tür.)

Er. - Körfez, liman.

ÇAĞAR: (Tür.)

Er. 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.

ÇAĞATAY: (Tür.)

Er. 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine, lehçelerine dayanılarak verilan ad. - Çağatay Han: Cengiz Hanın 2. oğlu Çağatay. Müslümanlara ve dinin emirlerine karşı politika uygulamakta ve Moğol yasasını tatbik etmekteydi. Gusl abdestini yasaklamıştı. Hristiyan dostu olarak bilinmektedir. Marco Polo kendisinin vaftiz edildiğini kaydetmiştir.

ÇAĞILI: (Tür.)

1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÇAĞIN: (Tür.)

- Yıldırım, şimşek. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÇAĞKAR: (Tür.)

Er. - Canlı, dinamik, çalışkan.

ÇAĞLA: (Tür.)

Ka. - Olgunlaşmamış meyve, bazı meyvelerin olgunlaşmadan, henüz yeşilken yenen hali.