İsimler Sözlüğü

ÇALAPÖVER: (Tür.)

Er. - Tanrının övgüsüne mazhar olmuş kişi.

ÇALGAN: (Tür.)

Er. - Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su.

ÇALKIN: (Tür.)

Er. - Alev.

ÇAPAN: (Tür.)

Er. - Tatar, ulak, postacı.

ÇAVAŞ: (Tür.)

Er. 1. Güneş. Güneşli yer. 2. Güney.

ÇAVLAN: (Tür.)

- Büyük çağlayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÇAVLI: (Tür.)

- Ava alıştırılmamış doğan. Çavlı Çandar: (Öl. 1146). Selçuklu emiri. Sultan Mesud döneminde yararlı işler yaptı.

ÇAYKARA: (Tür.)

- Küçük akarsu, yazın kuruyan küçük akarsu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÇELEBİ: (s.)

Er. 1. Efendi, nazik ve kibar. 2. Şehir terbiyesi almış okuryazar kimse. 3. Osmanlı devletinin ilk devirlerinde şehzadelere verilen unvan. Musa Çelebi, Süleyman Çelebi. - Mevlevi tarikatının başı bu adla anılırdı. Mevlana veya Hacı Bektaş soyundan olan kimse.

ÇELEN: (Tür.)

Er. 1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak.

ÇELGİN: (Tür.)

Ka. - Yaralanarak kaçan av hayvanı.