İsimler Sözlüğü

GAGAUZ: (Tür.)

1. Gökoğuzlar. 2. Hristiyanların Ortodoks mezhebine bağlı Türk kavmi. Balkanlar ve Rusyada yaşamaktadırlar. Deliorman, Dobruca, Beşerabya ve Ukraynada oturan Hristiyan Türklere verilen ad.

GALİB: (Ar.)

Er. 1. Galebe çalan, muzaffer, yenen. 2. Güçlü kuvvetli, kudretli, hükmeden. 3. Üstün baskın. Şeyh Galip: Meşhur divan şairlerinden. 1757-1798 yıllan arasında yaşamıştır. - Türk dil kurallarına göre b/p olarak kullanılır.

GALİBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Galib).

GAMZE: (Ar.)

Ka. 1. Süzgün bakış. 2. Çene veya yanak çukurluğu.

GANİ: (Ar.)

Er. 1. Zengin varlıklı, bol doygun. 2. Sahip olduğunda fazlasını istemeyen. Allahın isimlerinden. - (bkz. Abdülgani).

GANİYE: (Ar.)

Ka. 1. Zengin kadın. Zengin kız. 2. Çok hoş. 3. Şarkıcı.

GANİM: (Ar.)

Er. - Ganimet alan.

GANİME: (Ar.)

Ka. - (bkz. Ganim).

GANİMET: (Ar.)

Ka. - Kafirlerle yapılan savaş sonucu ele geçirilen mal, para, silah gibi metalar. İslami usullere göre tasnif edilip, beytülmale, fakirlere, yoksullara ve mücahidlere dağıtılır.

GARİB: (Ar.)

Er. 1. Yabancı, acaib. Kimsesiz, memleketinden uzak. Türk dil kuralları açısından b/p olarak kullanılır.

GARİBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Garib).