İsimler Sözlüğü

FERHAT: (Ar.)

Er. - Sevinç, neşe. (bkz. Ferhad).

FERHUNDE: (Fars.)

Ka. - Mübarek, mesut, meymenetli, kutlu, uğurlu.

FERİD: (Ar.)

Er. - Tek, eşsiz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, ölçüsüz, üstün. - Türk dil kurallarına göre d/t olarak kullanılır.

FERİDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Ferid). -Kendi reyiyle hareket eden, kibirli, gururlu kimse.

FERİDUN: (Fars.)

Er. 1. Sekizinci gök. 2. Pişdadilerin 6. padişahı olup Cemşid sülalesinden demirci Gavenin yardımıyla Dahhak-ı Mariyi öldürmüştür. Lakabı Ferruhtur.

FERİDÜDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin feridi, tek, eşsiz, kıyas kabul etmez kimse.

FERİT: (Fars.)

Er. 1. Avcı kuş. 2. Donmuş, katılaşmış şey.

FERMA: (Fars.)

1. Emreden, buyuran. 2. Amir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

FERMAN: (Fars.)

Er. 1. Emir, buyruk. 2. Padişah tarafından verilen yazılı emir, berat, buyrultu.

FERMEND: (Fars.)

Er. - Mevki ve şeref sahibi.

FERRUH: (Fars.)

Er. 1. Uğurlu, kutlu. 2. Mübarek. 3. Aydınlık insan. - (bkz. Mübarek).