İsimler Sözlüğü

HABİR: (Ar.)

Er. 1. Taze, haberli, bilgili, agah, vakıf. 2. Cenab-ı Hak.

HACCAC: (Ar.)

Er. 1. Delil ikame eden. Delille galip olan. 2. Irak valisi olup, Hz. Muhammed soyuna ve taraflarına eziyet eden Yusuf b. Sakailnin unvanı. Yezidin komutanlarından.

HACCE: (Ar.)

Ka. 1. Hacca giden, Kabeyi ziyaret eden hacı kadın. 2. Bir çeşit akdiken. - Daha çok lakab olarak kullanılır.

HACE: (Fars.)

Er. 1. Hoca. 2. Bilgin, öğretmen. 3. Çelebi, sahip, muallim, profesör. - Daha çok lakab olarak kullanılır.

HACER: (Ar.)

Ka. 1. Taş, kaya. -Hacer-i Esved: Kabenin duvarında bulunan meşhur kara taş. 2. Hz. İsmailin annesi ve Hz. İbrahimin cariyesinin adı.

HACERUNNUR: (Ar.)

Ka. - Kükürt ile demirin birleşmesinden meydana gelen altın sarısı renginde.

HACI: (Ar.)

Er. 1. Hacca giden, Kabeyi ziyaret eden, hacı. 2. Dini bir mahalli ziyaret eden kimse.

HACİB: (Ar.)

Er. - Birinin bir yere gitmesine engel olan. 2. Kapıcı. -Türk dil kuralına göre b/p olarak kullanılır.

HACİR: (Ar.)

Er. 1. Hicret eden, bir başka yere geçen. 2. Sayıklayan.

HADDAS: (Ar.)

Çabuk kavrayan, anlayışlı, kavrayışlı. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

HADİ: (Ar.)

Er. 1. Yenilene yardım eden, yardımcı. 2. Hidayet eden, doğru yolu gösteren. Kılavuz, rehber. 3. Önde giden kimse. 4. Mızrak ucu.