İsimler Sözlüğü
HAFİZÜDDİN: (Ar.)
Er. - Dinin koruyucusu. - Daha çok unvan olarak verilir.
HAFSA: (Ar.)
Ka. - Hz. Ömerin kızı. Hz. Peygamberin zevcelerinden, Ümmü1-Müminin.
HAKAN: (Tür.)
Er. 1. Eski Türk ve Moğol hükümdarlarının kullandığı unvanlardan biri, hanlar hanı. 2. Kağan.
HAKEM: (Ar.)
Er. 1. Bir uzlaşmazlığın halli için tarafların üzerinde anlaştıkları kimse. 2. Çeşitli yarışmaları, müsabakaları idare eden kimse. 3. Jüri, bir yarışmada değerlendirme yapan kimse. 4. Allahın isimlerinden. Hüküm veren, karar veren, bütün meselelerin kendisine döndüğü hüküm sahibi.
HAKGÜZAR: (a.f.i.)
- Hakkı tanıyan, haktan ayrılmayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
HAKİ: (Fars.)
Er. ı. Yeşile çalan koyu sarı renk, toprak rengi. 2. Topraktan, toprağa mensup. Mütevazi kişi.
HAKİKAT: (Ar.)
Ka. l. Bir şeyin aslı ve esası, mahiyeti. 2. Gerçek, doğru, gerçekten, doğrusu. 3. Sadakat, doğruluk, bağlılık, kadirbilirlik.
HAKİM: (Ar.)
Er. 1. Her şeye hükmeden, hikmet sahibi olan Allah. 2. Hükmeden, dava yargılama işine memur olan, yargıç. 3. Üstte bulunan. 4. Hekim, akıllı, becerikli. 5. Kadı, vali, amir, hükümdar, emir.
HAKİME: (Ar.)
Ka. - (bkz. Hakim).
HAKİMİYET: (Ar.)
Ka. - Hakimlik, amirlik, üstünlük, egemenlik. Sulta.
HAKKI: (Ar.)
Er. 1. Doğruluk ve insaf sahibi. 2. Bir insana ait olan şey. 3. Dava, iddiada hakikate uygunluk. 4. Emek. 5. Pay, hisse. 6. Layık, münasip.
