İsimler Sözlüğü

MUHABBET: (Ar.)

Ka. 1. Sevme, sevgi. 2. Dostluk. Dostça konuşma.

MUHACCEL: (Ar.)

Er. 1. Ayağı sekili beyaz at. 2. Gerdeğe konulmuş.

MUHACİR: (Ar.)

Er. - Göç eden, göçmen.

MUHAFIZ: (Ar.)

Er. - Muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. Bekçi.

MUHAMMED: (Ar.)

Er. 1. Birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş. 2. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber (s.a.s)in isimlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. Kuranda dört yerde zikredilmiştir.

MUHARREM: (Ar.)

Er. 1. Tahrim olunmuş, haram kılınmış. 2. Kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. Müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir. Bu ayın ilk 10 gününde Kerbela vakasının yıldönümünde matem yapılır. 10. gününde aşure pişirilir.

MUHBİR: (Ar.)

Er. - Haber veren, haberci.

MUHDİN: (Ar.)

Er. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

MUHİB: (Ar.)

Er. 1. Seven, sevgi besleyen, dost. 2. Tutkan, yer. 3. Bir tarikata intisap etmemekle birlikte yakınlığı olan.

MUHİBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Muhib).

MUHİDDİN: (Ar.)

- Dini saran, çevreleyen. - Türk dil kuralları açısından d/t olarak kullanılır.