İsimler Sözlüğü 338.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

MÜNİF: (Ar.)

Er. 1. Yüksek, ulu, büyük, ali, bülend. 2. Yüksek, büyük hükümler.

MÜNİFE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Münif).

MÜNİM: (Ar.)

Er. - Nimet veren, yedirip içiren. - Takı alarak kullanılır. Abdülmünim.

MÜNİR: (Ar.)

Er. 1. Nurlandıran, ışık veren, parlak, ziyalar. 2. Kuranda peygambere ve ilahi kitaplara sıfat olarak kullanılmıştır.

MÜNİRE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Münir).

MÜNŞİ: (Ar.)

Er. - İnşa eden, yapan. Yapısı, üslubu güzel olan, iyi katib.

MÜNTEHA: (Ar.)

- Son, nihayet, uç, en son, akıbet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MÜNZİR: (Ar.)

1. Akıbetinin kötülüğünü söyleyerek korkutan. 2. Kafirleri ve münafıkları sapıklıklarından döndürmek için cehennem azabı ile korkutan. Rasulullah için kullanılmıştır. Birçok sahabe de bu ismi kullanmıştır.

MÜRDÂZ: (Fars.)

- İran güneş yılının 5. ayı.

MÜREN: (Tür.)

- Akarsu, dere, ırmak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MÜREVVA: (Ar.)

Ka. - Aklı, fikri, düşünüşü görünüşü sağlam.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA