İsimler Sözlüğü

ARZU: (Ar.)

Ka. 1. İstek, bahşiş. 2. Emel, heves, meyl. 3. Özlemek, müştak olmak. Arzum olarak da kullanılır. Meşhur halk hikayelerinde Kamberin sevgilisi.

ARZUMAN: (Ar.)

Ka. - (bkz. Arzu).

AS: (Ar.)

Er. 1. Mersin ağacı. 2. (Fars.) Değirmen.

ASAF: (Ar.)

Er. 1. Vezir. 2. Erdem, ileri görüşlülük, yönetimde başarı. Hz. Süleymanın ünlü veziri. Süleyman (a.s.)ın en çok güvendiği kişiydi. Neml suresinde anlatılanlar Asaf üzerine yorumlandı. Daha sonra padişahın vezirlerine Asaf unvanı verildi.

ASAL: (Tür.)

Er. - Başlıca, esaslı, temel.

ASALET: (Ar.)

Er. - Soy temizliği, soyluluk.

ASENA: (Tür.)

Er. - Kurt.

ASFA: (Ar.)

Er. - Çok saf, en temiz, halis.

ASGAR: (Ar.)

- En küçük, daha küçük. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ASHAB: (Ar.)

Er. 1. Sahibin çoğulu. 2. Hz. Muhammcd (s.a.s)i görüp ona tabi olan kişiler. İnsanlık aleminin en seçkin simaları ve örnek neslidirler. Haklarında varid olan naslarla korunmuşlar, Allahın yardımını müşahade etmişler ve büyük peygamberin öğretilerini harfiyyen yaşamışlardır. Ashab-ı Kiram: Yüce sahabeler.

ASIF: (Ar.)

Er. - Pek sert, pek şiddetli, şiddetle esen.