İsimler Sözlüğü
ATASAN: (Tür.)
Er. - (bkz. Ata).
ATASEVEN: (Tür.)
Er. - (bkz. Ata).
ATASOY: (Tür.)
Er. - (bkz. Ata).
ATATUĞ: (Tür.)
Er. - (bkz. Ata).
ATAULLAH: (Ar.)
Er. - Birleşik isim. - Allahın bağışladığı, hediye ettiği, ihsanı, lütfü. Ataullah Efendi. (Arapzade). Osmanlı Şeyhülislamı (1719-1785) Şam, Mekke, İstanbul kadılıklarında bulundu.
ATAY: (Tür.)
Er. - Bilinen, tanınmış.
ATIF: (Ar.)
Er. 1. Çevirme, meylettirme, imale. 2. Yükletme, birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme, hami, isnad. 3. Yüzünü çeviren, meyleden, mail, müteveccih. 4.Merhamet sahibi, şefkatli, acıyan. 5. Beğenen. Atıf Efendi (Mehmet Kuyucaklı. (-İst. 1847). Osmanlı matematik bilgini. Şam ve İstanbul kadılıklarında bulundu.
ATIFA: (Ar.)
Ka. - (bkz. Atıf).
ATIFET: (Ar.)
Ka. 1. Birine iyi niyet ve sevgi ile yönelme, teveccüh, meyi. 2. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi, ihsan.
ATİK: (Ar.)
Er. 1. Sırtın üst kısmı. 2. Berrak, saf, karışmamış, kıymetli. 3. Eski, kadim, kühen, dirin. 4. Azatlı, hür. 5. Güzel genç kız. 6. Çok hareketli, çevik, hızlı hareket eden. 7. Asil. 8. Hz. Ebubekirin lakabı. Peygamber (s.a.s)in Sen ateşten kurtulmuş kimsesin müjdesine kavuşmuş olmasından ötürü bu lakapla anıldığı söylenir.
ATİKE: (Ar.)
Ka. - (bkz. Atik). Atike: Kureyş kabilesinden Zeyd b. Amrın kızıdır. Hicretten önce İslamiyeti kabul etmiştir. Medineye hicret edenler arasındadır. Hz. Ebubekirin oğlu ile evlenmiştir. Abdullah, Taif te şehid olunca Hz. Ömerle O şehid edilince Zübeyr b. el-Avvam ile, o da şehid edilince Hz. Hüseyin ile evlendi. Ve Hz. Hüseyin de şehid olunca şehid zevcesi olarak anıldı.
