İsimler Sözlüğü

ÖZTAN: (Tür.)

Er. - Karanlığı bitiren, aydın başlangıç.

ÖZTANIR: (Tür.)

Er. - Gerçeği ayırabilen.

ÖZTARHAN: (Tür.)

Er. - 1. Büyük nüfuz sahibi. 2. Komutan, han. 3. Toprak zengini. - (bkz. Tarhan).

ÖZTAŞ: (Tür.)

Er. - Öz taş.

ÖZTAY: (Tür.)

Er. - Öz tay.

ÖZTAYLAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Taylan).

ÖZTEK: (Tür.)

Er. - Öz tek.

ÖZTEKİN: (Tür.)

Er. - Yapısında emniyet ve güven taşıyan.

ÖZTEN: (Tür.)

Ka. - Öz ten.

ÖZTİMUR: (Tür.)

Er. - Özü demir gibi güçlü.

ÖZTİN: (Tür.)

Er. - Ruhun özü. Sağlam bir ruh yapısı olan.