İsimler Sözlüğü 452.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

SAFER: (Ar.)

Er. l. Hicri takvimde ikinci ay, sefer. 2. Temiz yürekli, dürüst kimse.

SAFEVİ: (Ar.)

Er. - Safı adındaki kimsenin soyundan olan, Fars hükümdarı Şah İsmailin soyu.

SAFFET: (Ar.)

Er. - Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet).

SAFİ: (Ar.)

Er. 1. Katışıksız, katıksız, halis, temiz. 2. Yalnız, sadece, sırf. 3. Kesintilerden sonra kalan kısım, net.

SAFİGÜL: (a.f.i.)

Ka. - Gül gibi, katıksız, saf, duru, temiz.

SAFİH: (Ar.)

Er. 1. Gökyüzü. 2. Yassı ve düz halde bulunan şey.

SAFİHA: (Ar.)

Ka. - Yassı düz ve geniş yüz, levha. Levha halinde bulunan maden, saç.

SAFİNAZ: (Fars.)

Ka. - Çok nazlı, çok naz eden.

SAFİNUR: (Ar.)

Ka. - Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.

SAFİR: (İbr.)

- Mavi renkli, değerli bir süs taşı, göktaşı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAFİRE: (Ar.)

Ka. 1. İnce güzel ses. 2. Islık.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA