İsimler Sözlüğü

SAHİBKIRAN: (f.a.i.)

Er. 1. Her zaman basan, üstünlük kazanan hükümdar. 2. Ünlü bir çeşit lale.

SAHİL: (Ar.)

Ka. - Deniz, nehir, göl kıyısı.

ŞAHİN: (Ar.)

Er. 1. Kadın. 2. Sık. Katı, pek.

ŞAHİNE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Şahin).

SAHİR: (Ar.)

Er. - Gece uyumayan, uykusuz.

SAHİRE: (Ar.)

Ka. 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel.

SAHRA: (Ar.)

Ka. - Kır, ova, çöl.

SAHRE: (Ar.)

Er. - Kaya. Kütle.

SAHRETULLAH: (Ar.)

Er. - Beytül-Makdisde Beni İsrail peygamberlerinin ibadet ettikleri meşhur kaya. Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semaya buradan çıkmıştır.

SAHUR: (Ar.)

Er. 1. Gece uyanıklığı, uykusuzluk. 2. Ay ağılı, hale. Dünyanın Aya düşen, Ay tutulmasını meydana getiren gölgesi.

SAİB: (Ar.)

Er. - Hedefe doğru ulaşan. İsabetli olan, doğru olan, hata etmeyen. - Türk dil kuralı açısından b/p olarak kullanılır.