İsimler Sözlüğü

SAYRAK: (Tür.)

- (bkz. Sayraç). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYYAD: (Ar.)

Er. - Avcı. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

SAZAK: (Tür.)

Er. 1. Kuvvetli ve soğuk esen yel. Soğuk yelle birlikte yoğun hafif kar. 2. Bataklık, sazlık. 3.Küçük pınar, kaynak.

SAZAN: (Tür.)

Er. - Göllerde ve sazlık yerlerde yaşayan bir tatlısu balığı.

SÂZKÂR: (Fars.)

Er. 1. Uygun, münasip. 2. Türk müziğinde birleşik bir makam. 3. Saz çalan sanatkar.

SEBA: (Ar.)

Ka. - Yedi. İslam öncesi Sami ve Arap kavimleri yedi sayısının kutsal bir nitelik taşıdığına inanırlardı, yedi sayısı.

SEBAHAT: (Ar.)

Ka. - (bkz. Sabahat).

SEBAT: (Ar.)

Er. - (bkz. Sabit).

SEBATI: (Ar.)

Er. - Sebatlık, sözünde kararında durma. Sebatlı, sözünde duran.

SEBİH: (Ar.)

Er. - Yüzme, yüzüş.

SEBİL: (Ar.)

1. Yol, büyük cadde. 2. Su dağıtılan yer. Hayır için parasız dağıtılan su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.