İsimler Sözlüğü

SELATİN: (Ar.)

Er. - Sultanlar.

SELCAN: (Tür.)

- Coşkun, taşkın yaratılışlı kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELÇUK: (Tür.)

Er. 1. Güzel konuşma yeteneği olan. 2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğuda imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.

SELDA: (Tür.)

Ka. - Sel, taşkın su.

SELDAĞ: (Tür.)

Ka. - Dağları aşan sel, coşku.

SELDANUR: (Tür.)

Ka. - Nur seli.

SELEN: (Tür.)

- Sel gibi coşkun, taşkın kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELİKA: (Ar.)

- Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELİL: (Ar.)

Er. - Yeni doğmuş erkek çocuğu, ilker.

SELİLE: (Ar.)

Ka. - Yeni doğmuş ilk kız çocuğu.

SELİM: (Ar.)

Er. 1. Kusuru, noksanı olmayan, sağlam, doğru. 2. Tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş. 3. Temiz, samimi.