İsimler Sözlüğü

SELİME: (Ar.)

Ka. - (bkz. Selim).

SELİN: (Tür.)

Ka. 1. Gür akan su. 2. Orta Asyada yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bitki.

SELİS: (Ar.)

Er. 1. Kolay yumuşak. 2. Bağlı, boyun eğmiş.

SELLEM: (Ar.)

- Selamete erdirsin manasıyla dualarda geçen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELMA: (Ar.)

Ka. 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş (kadın).

SELMAN: (Ar.)

Er. - Barış içinde bulunma, huzur, erinç.

SELMANİ: (Ar.)

Er. - Niyaz kabul eden derviş. İran İsfahanından olup, Rasulullahla birlikte İslami mücadelede üzerine düşeni fazlasıyla yapmış büyük mücahid ve sahabi. Selman-ı Farisiye nispetle bu ad kullanılmıştır.

SELMİ: (Ar.)

Er. - Barışla ilgili, barışçıl.

SELMİN: (Ar.)

Ka. - Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.

SELNUR: (Tür.)

Ka. - Nur seli, ışık seli.

SELSAL: (Ar.)

- Tatlı, lezzetli, hafif su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.