İsimler Sözlüğü

SEVİM: (Tür.)

Ka. 1. Sevme, muhabbet. 2. Başkalarının sevmesine sebeb olan vasıf, cazibe.

SEVİNÇ: (Tür.)

Ka. - Bir halden hoşnut olmanın doğurduğu heyecan.

SEVKAN: (Tür.)

- Sevgili, asil kan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEVNAZ: (Tür.)

Ka. - Çok nazlı sevgili.

SEVNUR: (Tür.)

Ka. - Sevgi nuru, ışığı, aygınlığı.

SEVTAP: (Tür.)

Ka. - Tapılacak kadar sevgi duyulan.

SEVÜKTEKİN: (Tür.)

Er. - Çok sevilen, tek tutulan.

SEYEHÂT: (Ar.)

Er. 1. Seyahat, gezi. 2. Gölgenin güneşle beraber dönmesi.

SEYFEDDİN: (Ar.)

Er. - Dini koruyan, dinin kılıcı. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

SEYFİ: (Ar.)

Er. 1. Kılıçla ilgili kılıç şeklinde. 2. Askerlikle ilgili. Askeri.

SEYFİYE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Seyfı).