İsimler Sözlüğü

SEYFULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın kılıcı. - Ali (r.a.)nin ve Hz. Halid b. Velidin lakabı.

SEYHAN: (Ar.)

1. Ürdünün ötesinde Hz. Musanın mezarının bulunduğu şehir. 2. Adana ovasını yararak İskenderun körfezine dökülen nehir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEYHUN: (Tür.)

Er. - (bkz. Seyhan).

SEYİDHAN: (Ar.)

Er. - Hanların başı, önderi.

SEYLÂB: (Fars.)

Er. - Sel, sel suyu. -Türk dil kuralına göre b/p olarak kullanılır.

SEYLAN: (Ar.)

- Akma, akış. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEYRAN: (Ar.)

- Gezme, bakıp seyretme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEYYÂL: (Ar.)

Ka. - Akan, akıcı, akışkan.

SEYYARE: (Ar.)

Ka. - Güneşin çevresinde belli bir eğri çizerek dolaşan yıldız, gezegen.

SEYYİD: (Ar.)

Er. 1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi, lider. 2. Hz. Peygamberin soyundan olan kimse. -Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

SEYYİDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Seyyid). - Muhterem (kadın).