İsimler Sözlüğü

ŞABAN: (Ar.)

Er. 1. Aralık, fasıla. 2. Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.

ŞABEDDİN: (Ar.)

Er. - Din topluluğu, cemaati. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

ŞÂDÂB: (Fars.)

Er. - Suya kanmış, sulu, taze.

ŞÂDÂN: (Fars.)

Ka. - Keyifli, neşeli, sevinçli.

ŞADİ: (Fars.)

Er. - Sevinç, mutluluk.

ŞADİYE: (Ar.)

Ka. 1. Memnunluk, sevinç, gönül ferahlığı. 2. Güzel sesle şarkı okuyan, şiir söyleyen.

ŞADKÂM: (Fars.)

Ka. - Çok sevinçli.

ŞÂDNÂK: (Fars.)

Ka. - Gönlü memnun.

ŞADUMAN: (Ar.)

Ka. - Sevinçli, neşeli, memnun.

ŞAFAK: (Ar.)

- Güneş doğmadan az önce ufukta beliren aydınlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ŞAFAKGÜN: (a.t.i.)

Er. - Şafak renkli, kızıl.