İsimler Sözlüğü

ŞAFAKNUR: (Ar.)

Ka. - Şafak aydınlığı.

ŞAFİ: (Ar.)

Er. 1. Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse. 2. İyileştiren, şifa veren. 3. İnandırıcı, inandıran.

SAFİYE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Şafi).

ŞAH: (Fars.)

Er. 1. Hükümdar. - Birleşik isimlerde 1. ve 2. isim olarak da kullanılır: Şahbanu - Selimşah gibi.

ŞAHABEDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin yıldızı. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

ŞAHADEDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin tanıklığı. Dinin belirtisi, işareti. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

ŞAHADET: (Ar.)

1. Şahitlik etme, şahitlik, tanıklık, Kelime-i şehadet. 2. Açık, belirti. 3. Şehit olma, şehidlik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ŞAHAMET: (Ar.)

Er. - Şişmanlık, topluluk.

ŞÂHÂN: (Fars.)

Er. 1. Şahlar. 2. Oldukça büyük boylu, yırtıcı bir kuş. (bkz. Şahin).

ŞAHANDE: (Fars.)

Ka. - Mutlu, memnun.

ŞAHANE: (Fars.)

Ka. - Hükümdarlara yakışacak kadar güzel, eksiksiz olan.