İsimler Sözlüğü 517.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

ŞEHALEM: (f.a.i.)

Er. - Evrenin hükümdarı.

ŞEHAMET: (Ar.)

Er. - Zeka ve akılla birlikte olan yiğitlik, cesaret.

ŞEHBA: (Ar.)

Er. 1. Kır, akçıl. 2. Haleb şehri.

ŞEHBAL: (Fars.)

Ka. - Kuş kanadının en uzun tüyü.

ŞEHİD: (Ar.)

1. Allah yolunda canını feda eden müslüman, İslam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse. 2. Fikri, inancı, ülkesi uğruna ölenler için de teşmilen kullanılmaktadır. Vatan şehidi. 3. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Ayrıca isimlerde ek yapılabilir. Şehidcan, Şehidnur, Şehidhan. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

ŞEHİM: (Ar.)

Er. - Akıllı ve kurnaz yiğit.

ŞEHİME: (Ar.)

Ka. - (bkz. Şehim).

ŞEHİNŞAH: (Fars.)

Er. 1. Şahların şahı, en büyük hükümdar. 1. Daha çok unvan olarak verilir.

ŞEHLÂ: (Ar.)

Ka. 1. Koyu mavi ela göz. 2. Hafif, tatlı şaşı.

ŞEHLEVENT: (Fars.)

Er. - Leventlerin şahı, boylu poslu, canlı, yakışıklı.

ŞEHMUZ: (Fars.)

Er. - Şah, hükümdar soyundan gelen.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA