İsimler Sözlüğü

YALGIN: (Tür.)

Er. 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

YALIM: (Tür.)

Er. 1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb. kesici yüzü. 3. Kaya. Sarp yer, uçurum. 4. Şimşek. 5. Kuvvet, kudret. 6. Onur, derece. 7. Çalım, gurur.

YALIN: (Tür.)

1. Gösterişsiz, sessiz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

YALINALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Yalın).

YALINAY: (Tür.)

- (bkz. Yalın). Ayın en görkemli ve sade görüntüsü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

YALINÇ: (Tür.)

Er. - Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.

YALKI: (Tür.)

Er. 1. Yalın, tek. 2. Işın.

YALKIN: (Tür.)

Er. - (bkz. Yalgın).

YALMAN: (Tür.)

Er. 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrakın ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. Eğik, eğinik.

YALTIR: (Tür.)

Er. - Parlak, parlayan.

YALTIRAK: (Tür.)

Er. 1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız.