İsimler Sözlüğü

AYLİN: (Tür.)

Ka. - Aya ait.

AYMAN: (Tür.)

Er. - Ay gibi güzel, ışıklı kimse.

AYMETE: (Tür.)

Er. - (bkz. Mete).

AYMUTLU: (Tür.)

Er. - (bkz Mutlu).

AYNAMELEK: (t.a.i.)

Ka. - Melek gibi, melek görünüşlü kadın.

AYNDİLGE: (a.t..i.)

- Pınar, su, kaynak. - Antakya-Halep arasında, Suriye sınırına çok yakın bir yerde bulunan kaynak su. Tarihte bu kaynak dolayısıyla önemli yerleşim bölgesi olmuştur. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

AYNİ: (Ar.)

Er. 1. Ayna ait. 2. Pınar, kaynak, göz. 3. Karşılığı mal olarak ödenmiş. el-Ayni, (1360-1451) yıllan arasında yaşamış İslâm âlimi.

AYNIHAYAT: (Ar.)

Ka. – Hayatın gözü, hayat pınarı.

AYNŞEMS: (Ar.)

1. Güneş kaynağı. 2. Mısırda bir kasaba. 3. Bir cins değerli taş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

AYNUR: (t.a.i.)

Ka. - Ay ışığı.

AYNÜDDEVLE: (Ar.)

Er. - 1. Devletin gözü. 2. Devletin kaynağı. Aynüddevle (Öl. 1152). Danişmendli hükümdar. Melikşahın oğlu.