İsimler Sözlüğü
AZİM: (Ar.)
Er. 1. Büyük, ulu, cesim, iri, muhteşem. 2. Kuvvetli, şiddetli, derecesi yüksek. 3. Ehemmiyetli, mühim, müthiş.
AZİME: (Ar.)
Ka. 1. Kesin kararlılık, niyet, sebat. 2. Cin, yılan ve benzeri şeylerin şerrinden kurtulmak için okunan dua. 3. Büyük iş, büyük günah, büyük bela.
AZİMET: (Ar.)
Ka. 1. Kuvvetli bir iradeye dayanan karar, yemin anlamına gelmektedir. 2. Herhangi bir kolaylığa başvurmaksızın bütün güçlüklerin irade gücüyle yenilerek yapılması gerekli olan dini vecibeler.
AZİZ: (Ar.)
Er. 1. Muhterem, sayın. 2. Sevgili. 3. Veli, evliya, ermiş. 4. Az bulunur. 5. Allahın izzetli kıldığı, mümin. - Aziz (İmadettin Abulfeth Osman el-Aziz): Selahaddin Eyyubi-nin II. oğlu. Kardeşi el-Efdal, Melik iken kendisi Şamı terkederek Mısır Eyyubileri hükümdarlığını ilan etti. Fakat daha sonra kardeşiyle barıştı.
AZİZE: (Ar.)
Ka. - (bkz. Aziz).
AZİZİ: (Ar.)
Er. - Azize ait. - XVI. yy.da yaşamış Türk şairi. Yedikuleli Azizi lakabıyla tanınır. Asıl adı Mustafadır.
AZMİ: (Ar.)
1. Kasıt, niyetlilik karar. 2. Kemikli. 3. Güçlü, kuvvetli. Azmi Pir Mehmet (-1583): Şehzade Mehmedin ve III. Mehmedin hocalığını yapmıştır.
AZMİDİL: (a.f.i.)
Ka. - Gönül yüceliği.
AZMİYE: (Ar.)
Ka. - (bkz. Azmi).
AZMUN: (Fars.)
Er. - Deneme, sınama, tecrübe.
AZRA: (Ar.)
Ka. 1. Bakire, kızoğlan kız. 2. Ayak değmemiş kum. 3. Delinmemiş inci. 4. Hz. Meryeme verilen adlardan. 5. Medine şehrinin adlarından biri. 6. Masal kahramanı Vamıkın sevgilisi.
