İsimler Sözlüğü

BİRSEV: (Tür.)

Ka. - Tek sevgili.

BİRSİN: (Ar.)

Ka. - Yonca.

BİRTAN: (Tür.)

Er. - Bir tane, tek.

BİRUN: (Fars.)

Er. 1. Dışarı. 2. Dış harici. 3. Osmanlı Devletinde saray dışında vazifeli memurlar.

BİRÛNÎ: (Fars.)

Er. - Reyhan Muhammed b. Ahmed el-Biruni: Büyük İslam bilgini (973-Gazne 1048). İbn Sinadan ders altı. Hindistana gitti. Sanskritçe öğrendi. Pozitif ilimlerin hepsiyle ilgilendi ve bu konuda birçok kitap yazdı.

BİSTAMİ: (Fars.)

Er. - (bkz. Bistem). - Bayezid Bistami: Ünlü mutasavvıf, hayatı hakkında çok az şey bilinmektedir.

BİSTEM: (Fars.)

Er. - Horasan eyaletinde El-Bürz eleklerinde bir şehir. Hüsrev 2. Pervizin dayısı Bistam tarafından kurulduğu için bu ismi almıştır. Elmaslanyla ünlüdür.

BİŞAR: (Fars.)

Er. 1. Esir tutsak. 2. Altın, gümüş kakmalı işlemeler. 3. Saçılan şey, saç. 4. Güçsüz, dermansız.

BİŞR: (Ar.)

Er. - Güler yüzlü kişi, güleç, sevimli. Bişr b. Bera: Sahabedendir. Babası Bera b. Marun Akabe beyatına katılanlardandı. Bişr, iyi bir savaşçı ve okçuydu. Yahudi bir kadının verdiği zehirli eti yiyince zehirlenerek şehid oldu.

BİTENGÜL: (Tür.)

Ka. - Güllerin bitmesi.

BOĞAÇ: (Tür.)

Er. - Küçük yaşta boğa öldürdüğü için kendisine bu ad verilen, Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman. Dirse Hanın oğlu.