Terimler İsimler Sözlüğü - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

BURCU: (Tür.)

Ka. - Güzel koku.

BURÇ: (Ar.)

Er. 1. Süryanice Burgus kelimesinin Arapçalaştınlmış hali. 2. Kalenin köşelerine yapılan daha yüksek ve daha kalın çıkıntı kule. 3. Yuvarlak bina. 4. Güneşin ayrıldığı oniki kısımdan herbiri. 5. Tek hisar.

BURÇAK: (Tür.)

- Baklagillerden, taneleri yemiş olarak kullanılan bir bitki. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BURÇHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Burç).

BURÇİN: (Tür.)

Ka. - Dişi geyik.

BURHAN: (Ar.)

Er. 1. Delil hüccet. 2. Hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayıran delil. 3. İlahi aydınlık.

BURHANEDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin delili. Burhaneddin Mahmud b. Taceddin el-Buhari (Öl. 1149). Hanefi fıkıh alimi. Önemli yapıtı. el-Muhit el-Buharidir. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

BURKAN: (Tür.)

- Uygur Türklerinin Budaya verdikleri ad. - İsim olarak kullanılmaz.

BURKHAN: (Tür.)

- Put, heykel, Buda heykeli. - İsim olarak kullanılması yanlıştır.

BUSE: (Fars.)

Ka. - Öpüşmek, öpmek. - İslâmî ahlâka aykırı olduğu için isim olarak kullanılmaz.

BUYAN: (Tür.)

1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi biliş, sevab. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA