İsimler Sözlüğü - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

ÂBAD: (Fars.)

Er. 1. Şen, bayındır. 2. (Ar.) Sonsuz gelecek zamanlar.

ABADÎ: (Fars.)

Er. - Şen, bayındır, mamurlukla ilgili. Abadı Mehmet Çelebi. Türk hukuk bilgini (1555).

ABAKA HAN: (Tür.)

- İlhanlı hükümdarı Hülagunun oğlu.

ABAY (Tür.)

Er. - Beceri. Sezgi, anlayış, dikkat. Abay Kunanbayoğlu. Kazak Türk şiirinin kurucusu.

ABAZA: (Tür.)

- Karaçay-Çerkes Özerk bölgesinde yaşayan müslüman bir halk. - Abaza Hasan Paşa, Osmanlı vezirlerinden.

ABBAD: (Ar.)

Er. -Allaha itaat ve ibadet eden, kulluğunu hakkıyla yerine getiren. Yasaklarından kaçınan. -Abbad b. Bişr. Ashabdan.

ABBAS (Ar.)

Er: 1. Sert, çatık kaşlı kimse. 2. Arslan (bkz. Esed, gazanfer, şiir). - Abbas b. Abdülmuttalib. Rasûlullah (s.a.s)ın amcası, Mekkenin fethinde müslüman olmuştur.

ABBASE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Abbas). Ahmed b. Hanbelin hanımının ismi. Hz. Abbasa mensup olan.

ABBAZ: (Fars.)

Er.- Yüzgeç, yüzücü.

ABD: (Ar.)

Ka. - Köle, hizmetçi, itaat edici. Kul. Sonuna Allahın isimleri getirilince bazı isimler meydana gelir. Abdullah, Abdurrahim, Abdulmelik gibi.

ÂBDAR: (Fars.)

Ka. - 1. Sulu, taze. 2. Parlak. 3. Sağlam vücutlu. 4. Nükteli. 5. Zarif, güzel, hoş. 6. Su veren hizmetçi.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA