İsimler Sözlüğü

ARRAFE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Arraf).

ARSAL: (Tür.)

Er. - Temiz huylu, namuslu.

ARSEBÜK: (İ.)

Er. - 1. Temiz ruhlu ve çabuk. 2. Toy. 3. Namus konusunda titiz.

ARSLAN: (Tür.)

Er. 1. Kuvvet ve saldırganlığıyla tanınan hayvan, esed, şir. 2. Cesur adam, bahadır. 3. Bir çeşit çiçek. Arslan Argun: Alpaslanın oğlu (1097).

ARSLANGİRAY: (Tür.)

Er. Cesur, korkusuz han. Arslan Giray: Kırım hanı (1702-1767).

ARSLANŞAH: (Tür.)

Er. - Arslan gibi cesur ve yiğit şah, kral. Cesur komutan. Arslan Şah: Kirman Selçuklu hükümdarı (l 145). ,

ARTAN: (Tür.)

Er. 1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.

ARTUÇ: (Tür.)

Er. - Ucu sivri demirle donanmış mızrak.

ARTUK: (Tür.)

Er. - Selçuklu Emiri. (XI. yy.) Selçukluların ünlü hakanı Alpaslanın emrinde Malazgirt savaşına katıldı.

ARÜSEK: (Fars.)

Ka. 1. Gelin, küçük gelin. 2. Bebek gibi güzel kız. 3. İşlemecilikte kullanılan yeşil parlak sedef. 4. Ateş böceği. 5. Küçük bir mancınık çeşidi.

ARZIK: (Tür.)

Er. - Dindar, sofu.