Terimler Sözlüğü
Kubbeli Medrese
iç avlusunun üstü örtülü olan medreseler için kullanılan sanat tarihi deyimi.
Kûfî yazı
Arap harflerinin düz ve köşeli olarak kullanılmasıyla oluşmuş erken üslup ve bundan geliştirilmiş bir yazı türü.
Külliye
Değişik işlevli yapılardan meydana gelen yapılar topluluğuna verilen ad.
Kümbet
Gömme bölümü, gövde (ziyaret) bölümü ve kubbesinin üstünde külahı bulunan mezar anıtları için kullanılan sanat tarihi deyimi (farsça=kubbe).
Lahit
Tahta, taş (mermer), kurşun ya da pişmiş topraktan yapılan, içine ölünün yerleştirildiği özel sanduka.
Mağrip Üslubu
ispanya ve Kuzey Afrikanın İslam sanatı . üslubuna verilen genel ad.
Malakâri
Yapıların daha çok iç yüzeylerinde kullanılan ve yüzeysel alçı kabartmanın renklendirilmesi ile elde edilen bir süsleme tekniği.
Medrese
Yüksek düzeyde öğretim kurumu. Bu amaçla yaptırılmış mimarlık eseri. Anadolu dışında genellikle açık avlulu, Anadolu.da ise avlusunun üstü açık ve kapalı olmak üzere iki tipte gelişmiştir. Kaynağında 9-11. yüzyıl Horasan bölgesi konut mimarisini bulmak mümkündür.
Megaron
Prehistorik çağlardan itibaren Ege çevresinde uygulanmış, kısa tarafında giriş bölümü olan ön dehliz ve dikdörtgen bir odadan oluşan ev tipi. Yunan tapınağının prototipi.
Merkezi Planlı Yapılar
Bu tipin zemin şeması altıgen, sekizgen veya yuvarlaktır. Üstleri kubbe ile örtülüdür.
Mescit
Genel anlamda cami. Anadolu.da minberi olmayan, vakit namazları için kullanılan küçük camiler.
