İsimler Sözlüğü

ERYALÇIN: (Tür.)

Er. - Sert, güçlü, boyun eğmez yiğit.

ERYAMAN: (Tür.)

Er. - Güçlü, becerikli.

ERYAVUZ: (Tür.)

Er. - Yürekli, korkusuz.

ERYETİŞ: (Tür.)

Er. - Erken gel.

ERYILDIZ: (Tür.)

Er. - Yıldız gibi parlak yiğit.

ERYILMAZ: (Tür.)

Er. - (bkz. Yılmaz).

ERZADE: (t.f.i.)

Er. - Yiğit oğlu.

ERZAN: (Fars.)

Er. 1. Ucuz, bol. 2. Uygun, münasip, layık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ESAD: (Ar.)

Er. 1. Oldukça mutlu, daha saadetli. 2. Çok hayırlı. – Türk dil kurallarına göre d/t olarak kullanılır. Esad b. Zürare: Sahabedendir. Künyesi Ebu Umamedir. Akabe beyatmdan önce müslüman oldu. 1.2. ve 3. Akabe beyatlarında hazır bulundu. Medineye İslamı ilk tebliğ eden sahabidir. Hicretin II. yılında Şevval ayında (Bedir öncesi) vefat elti.

ESED: (Ar.)

Er. - Arslan. Gazanfer. Haydar. Cesur ve kahraman kişi anlamında kullanılmıştır.

ESEDÜ'D-DİN: (Ar.)

Er. - Dinin arslara. - Şeref lakabıdır.