İsimler Sözlüğü

EŞFAK: (Ar.)

Er. - Daha şefkatli, çok merhametli.

EŞİR: (Ar.)

Er. - Çok sevinçli.

EŞRAF: (Ar.)

Er. 1. Şerefli, saygın kimseler. 2. Bir yerin zenginleri, sözü geçenler.

EŞREF: (Ar.)

Er. - Daha şerefli, çok onurlu, çok aziz, pek muhterem. Eşrefi: Akkoyunlular devrinde kullanılan bir çeşit gümüş para. Yavuz Sultan Selimin Mısırı fethettikten sonra burada bastırdığı para. Eşrefoğlu Rumi: Kadiri tarikatının bir kolu olan Eşrefîyye adlı ekolün kurucusu.

ETEM: (Ar.)

Er. - Daha tam daha noksansız, mükemmel. - (bkz. Ekmel).

ETHEM: (Ar.)

Er. - (bkz. Edhem).

EVCAN: (Tür.)

Er. - Evdeki insan evcimen.

EVCİMEN: (Tür.)

Er. - Evine, ailesine bağlı. Ev işlerinde becerikli.

EVDEGÜL: (Tür.)

Ka. - Güzel kız.

EVFA: (Ar.)

Er. Daha vefalı, cana yakın, sözünde duran.

EVİN: (Tür.)

Ka. - Tohum, tane, öz cevher.