İsimler Sözlüğü
AHLA: (Ar.)
Ka. - Çok tatı. Pek şirin.
AHLAS: (Ar.)
Er. - 1. Saf, halis, ka-rışımsız. 2. İyi yürekli, temiz kimse. 3. Kuranî ıstılahta, Allaha halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul.
AHMED: (Ar.)
Er. - Çok, en çok övülmüş, methedilmiş. Kuran-ı Kerimde Saf suresinin 2. ayetinde: Hz.İsa, İsrailoğullarına: ...adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici olarak geldim şeklinde geçen isimlendirme ile Peygamberimizin isimlerinden birisi olarak anıldı ve kullanılmaya başlandı.- Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır. Ahmed-i Muhtar, Hz. Muhammed (s.a.s).
AHMER: (Ar.)
Er. - Kırmızı, kızıl.
AHNEF: (Ar.)
Er. 1. Ayaklan çarpık ve eğri büğrü olan. Daha çok lakap olarak kullanılır. Ahmet b. Kays, as-habdan.
AHNES: (Ar.)
Er. - Basık ve sivri burunlu. Daha çok lakap olarak kullanılır.
AHRA: (Ar.)
Ka. - Daha layık, münasip, uygun
AHSA: (Ar.)
- Arabistanın Kuveyt-Katar kısmına verilen isim- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
AHSEN: (Ar.)
- Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Ahsen-i takvim: En güzel şekil. Kuran-ı Kerimin Tin suresinin 3. ayetinde insanın ahsen-i takvim üzere yaratıldığı beyan buyurulmaktadır. Ahsen kelimesi, Kuranda 16 yerde zikredilmiştir.
AHTER: (Fars.)
Ka. - Yıldız.
AHU: (Fars.)
Ka. 1. Ceylan, karaca, gazal. 2. Güzel, ince alımlı kadın. 3. Gözleri ceylan gözüne benzeyen kadın. 4. Kardeş, dost
