İsimler Sözlüğü

AÇIL: (Tür.)

Ka. - Açılmak eyleminden emir; serpil

AÇILAY: (Tür.)

Ka. - Ayın dolunay halinde olmaya başlaması

AD: (Ar.)

Er. - Çok eskiden Yemen taraflarında bulunan ve Hud peygamber tarafından imana getirilemediği için Allah tarafından yok edildiğine inanılan bir kavmin adı. Kuran-ı Ke-rimde bu kavim aynı isimle anılmış ve başlarından geçen hadiseler genişçe ele alınmıştır.

ADAHAN: (Tür.)

Er. - Adanın hakimi, yöneticisi.

ADAL: (Tür.)

Er. - Adın yayılsın, ün kazan manasında.

ADALEDDİN : (Ar.)

Er. - Dinin adaleti- Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

ADALET: (Ar.)

Ka./Er. - 1. Hakka riayctkarlık, hak tanırlık, haklılık, doğruluk. 2. Haksızlıktan uzaklaşma. 3. Düzenli ve dengeli davranma. 4. Hakkaniyet.

ADANIR: (Tür.)

Ka./Er. - Şanlı, şöhretli

ADEM: (İb.h.i.)

Er. 1. Allahın yarattığı ilk insan, insan soyunun atası ve ilk peygamberi. 2. Adam. 3. İyi, temiz kimse. Âdem (a.s.) ilk insan ve ilk isimlendirilen varlık. Kuranda Hz. Ademin 25 yerde ismi geçer.

ADETULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın kanunu, ilahi sünnet.

ADEVİYE: (Ar.)

Ka. 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.