İsimler Sözlüğü

MEMNUNE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Memnun). Sevinmiş, sevinçli.

MEMUN: (Ar.)

Er. - Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam, (bkz. Emin).

MENAF: (Ar.)

Er. 1. Dağın sivri tepesi. 2. Cahiliye döneminde Arapların putu. - İsim olarak kullanılmaz.

MENDERES: (Yun.)

Er. - Akarsu yataklarının dolanbaçlı kısmı. Ege bölgesindeki 3 akarsudan birisinin adı.

MENEKŞE: (Fars.)

Ka. - Menekşegillerden birçok çeşitleri bulunan koyu mor çiçek açan süs bitkisi. Koyu mor renk.

MENGÜ: (Tür.)

- Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu: Ab-ı hayat. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MENGÜALP: (Tür.)

Er. - Ölümsüz, güçlü, kuvvetli, yiğit.

MENGÜBAY: (Tür.)

Er. - Varlıklı kimse.

MENGÜBERT: (Tür.)

Er. - Allah verdi.

MENGÜCEK: (Tür.)

Er. - Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisarı içine alan bölgeyi fethederek XII. yy.ın ilk yansına kadar elinde tutan Türk sülalesi.

MENGÜÇ: (Tür.)

Er. - Yaşlı.

DİL GRUPLARI
GENEL KÜLTÜR
GRAMERLER

SAYFALAR





Yandex.Metrica DMCA.com Protection Status

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA