İsimler Sözlüğü

MENGÜER: (Tür.)

Er. - (bkz. Mengü).

MENGÜTAY: (Tür.)

Er. - (bkz. Mengüer).

MENNAN: (Ar.)

Er. - Çok ihsan eden, verici, ihsanı bol. - Abd takısı alarak kullanılır. Allahın isimlerinden (bkz. Abdülmennan).

MENSUR: (Ar.)

Er. - Saçılmış, dağılmış. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.

MENSURE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Mensur).

MENŞUR: (Ar.)

Er. - Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış.

MENSURE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Menşur).

MENZUR: (Ar.)

Er. - Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş.

MENZURE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Menzur).

MERAFİ: (Ar.)

1. Dağın sivri tepesi. 2. İslamdan evvel Arapların putu. -İsim olarak kullanılmaz.

MERAHÂN: (Ar.)

Er. 1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali.