İsimler Sözlüğü

MEVCUDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Mevcud).

MEVDUT: (Ar.)

Er. - Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı.

MEVEDDET: (Ar.)

Ka. - Sevgi, muhabbet. Dostluk.

MEVHİBE: (Ar.)

Ka. - Vergi, ihsan, bağış.

MEVLUD: (Ar.)

Er. 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu yer. 3. Doğulan zaman. Hz. Muhammedin doğumunu anlatan manzum eser. - Türk dil kurallarına göre d/t olarak kullanılır.

MEVLUDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Mevlud).

MEVSİM: (Ar.)

Ka. 1. Yılın dört bölümünden biri. 2. Dağlamak suretiyle damga vurmak.

MEVSUL: (Ar.)

Er. - Hz. Peygamberin isimlerinden.

MEVSUNNE: (Ar.)

Ka. 1. Bahar yağmuru yağmış toprak. 2. Baştan aşağı süslü zırh.

MEVZUN: (Ar.)

Er. - Biçimli, yakışıklı, güzel.

MEVZUNE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Mevzun).